De kleindochter van Lies

 

Onlangs sprak ik Lies Lagendijk, een zakenrelatie van mij. Als ik hem spreek moet ik vaak aan een oud nummer, “a boy named Sue”, van Johnny Cash denken want in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden is Lies geen vrouw maar een man. Hij vertelde mij dat hij altijd met veel plezier mijn blogs leest en vroeg of ik niet een stukje wilde schrijven over de Alpe d`Huzes. Lies gaat op 7 juni aanstaande voor de derde keer die berg op en hij doet dat met één doel voor ogen. Hij is een gewone kerel met het hart op de juiste plek en met een bijzonder verhaal. In dit blog dus niet mijn verhaal, maar zijn verhaal. Onder het genot van een kop koffie vertelde Lies mij over zijn kleindochter, iets wat ik graag met je wil delen…

“Kom op joh!”

Rob, ik ga dit jaar de Alpe d`Huzes fietsen en ik vind het geweldig om weer te kunnen gaan. Drie jaar geleden deed ik voor het eerst mee en ik kan je vertellen, dat was niet gemakkelijk. Maar onze kleindochter is de reden dat ik dit toch weer doe. Toen zij twee jaar oud was en drie hartoperaties had ondergaan, zijn wij onze kleine meid verloren. De strijd die dat kleine meisje in haar korte leventje heeft gestreden was voor mij de aanzet om te zeggen: “Sloof jezelf eens uit en ga wat doen Lies!” Ik ben toen de Alpe d`HuZes gaan fietsen voor het goede doel en dat is een hele uitdaging. Je bent vanaf `s ochtends half vijf die berg op aan het fietsen en als het dan tegen de middag loopt en het begint te regenen én het wordt koud, dan wordt het echt zwaar. Dat is het moment waarop ik tegen mezelf zeg: “Kom op joh, ga eens door! Die kleine meid heeft het nog veel zwaarder gehad…..” Wanneer ik het moeilijk heb op die berg is zij mijn motivatie.

Een lach en een traan

Het mooie aan de Alpe d`Huzes is dat je allemaal voor één doel die berg op gaat, een wereld zonder kanker. En die saamhorigheid voel je ook echt in die week. Dat voel je wanneer iemand de berg op gaat en is afgestapt, het even niet meer ziet zitten, dan is er altijd een ander die stopt om je een duwtje in de rug te geven. En het is een week met een lach en een traan. Je gaat met plezier die berg op maar het gaat ook over de vraag waarom je meedoet. En dat zijn vaak verdrietige en indrukwekkende verhalen. Er zijn mensen bij die ziek zijn, door de artsen al opgegeven, en toch die berg op gaan. Soms met ondersteuning in de vorm van een elektrische fiets. Maar gaan, dat doen ze!

Alpe d`HuZes, opgeven is geen optie

Lies vertelt verder, dit jaar ben ik zestig geworden maar ik weet nog goed wat mijn vader tegen mij zei toen ik vijftig werd: “Gefeliciteerd, je opa is maar negenenveertig geworden.” En mijn eigen kleindochter werd maar twee jaar. Je hoeft niet ver om je heen te kijken om iemand te kennen die kanker heeft of iemand heeft verloren. Ik vind deze strijd zo belangrijk en dat daar geld voor nodig is, ja dat is zo. Geld om onderzoek te doen zodat deze ziekte bestreden kan worden. Als je hieraan kunt bijdragen door met donateurs een mooi bedrag bij elkaar te krijgen dan vind ik dat geweldig. Er is nog heel veel onderzoek naar behandeling nodig en het is nodig om je hiervoor in te zetten. Bijdragen aan een wereld zonder kanker, dat is mijn drijfveer. Ik zal niet zeggen dat het gemakkelijk is die berg op fietsen, maar zolang ik gezond ben doe ik mee.

Dit was het verhaal van Lies. Hij zet zich in voor het goede doel en voor hem leeft zijn kleindochter daarmee voort. Zij helpt hem vanaf een mooie wolk in de blauwe lucht, kijkend naar haar opa die de berg op fietst voor de strijd tegen kanker.

Doe je met ons mee?

Het verhaal van Lies raakt mij, want vorig jaar stierf de zus van mijn vader in de zomer aan dezelfde ziekte. Ik heb daar toen het verhaal (“Dag vriend”) over geschreven. Het is bizar om te zien hoe deze ziekte iemand kan slopen. Net zoals Lies is mijn broertje Marcel samen met zijn vrouw Diana ook aan het fietsen geslagen. Hij heeft net als Lies zich ten doel gesteld de berg een aantal keren op te rijden. Daar heb ik groot respect voor, want dat zie ik mijzelf niet zo snel doen. Zo sportief ben ik niet.

Mocht je ook wat willen bijdragen aan deze strijd dan zou ik zeggen, stap op de fiets en trap mee of doneer aan Lies, Marcel, Diana of bekenden van jezelf die meedoen. Op de website van Alpe d`HuZes kun je zoeken naar je vrienden of de website-pagina van Lies.