Goud Waard


Tja daar sta je dan met je opleiding MTS elektrotechniek en 30 jaar ervaring. Alle klanten vandaag weer gesproken, de planning voor morgen op orde gebracht en de nodige bestellingen gedaan. Alles goed geregeld, en onder controle, denk je. Maar dan? Dan kom je rond half 7 in het donker thuis, en terwijl je net de voordeur achter je dicht hebt gedaan, voel je het. Je staat daar een beetje beteuterd in de gang van je huisje en zegt tegen jezelf: “Nee hè, het zal toch niet waar zijn?”. Buiten was het namelijk 5 graden en waaide er een guur winterse windje door de straat. Binnen voelt het net als buiten, niet veel warmer. Vreemd, want normaal zou het nu toch lekker warm moeten zijn.

Het onverwachte probleem

Ik denk nog: “Zou iemand de thermostaat uit hebben gezet?”. Normaal doet dat ding altijd wat je wilt, alleen vandaag even niet. Vandaag met dat gure winterweer is het koud in huis. Ik loop naar de thermostaat in de woonkamer en zie dat er niets aan de hand is met het apparaat. Het zegt dat het nu warm hoort te zijn want het vlammetje brand in het display. Ik heb hem een poosje terug op een zondag helemaal zitten instellen en programmeren. Het ‘nerd’ deel van mij zorgt ervoor dat ik daaraan wel wat tijd besteed. “Shit!” zeg ik nog een keer en loop naar de CV ketel in de bijkeuken. Ik kijk naar de display, het geeft wisselend “ERROR” en een melding “FOUT 0” aan. Verder zie ik dat de wijzer van de drukmeter onheilspellend links onder in de hoek staat, op een plek waar het normaal gesproken nooit staat. “Aha de ketel staat in storing!”, denk ik. Er is geen water genoeg in het systeem. Ik had natuurlijk voor de winter het drukniveau moeten controleren, maar heb daar niet meer aan gedacht. Maar goed we hebben dit eerder meegemaakt en dus pak ik het korte stuk tuinslang, koppel het aan de wasmachinekraan en de toevoer van het CV systeem. Ik zet de kraan aan en hop, daar gaat de drukmeter omhoog. “Zo”, denk ik nog, “Over tien minuten is het weer lekker warm…”. Ik koppel de slang af en wacht hunkerend het geluid af van een vlam die opgloeit in de ketel, zo van “VOEMMM”, maar …… er gebeurd niets. Het blijft stil. Er komt geen geluid uit het apparaat. Geen warmte. Wel is er een nieuwe foutmelding op het display van de CV. Daar sta je dan met je goeie gedrag, mooi niks. Een CV ketel die in storing staat en je krijgt het niet gefikst. Hier heb ik nou net even te weinig verstand van. Wat nu?

De verrassende oplossing

Ronald uit Woerden is een kennis van me. Een kerel die in sanitair en verwarming doet. Een kerel met kennis. Een loodgieter, maar vooral een vakman. Geen kale, waar ik een poosje terug over schreef, maar een echte vakman met haar op z’n kop, al is dat al wat grijs aan het worden. Ik bel Ronald op: “Ronald, ik heb een probleem. Het is hier koud en ik krijg het zelf niet opgelost”. Er volgde een kort telefonisch spelletje van vraag en antwoord, bekend als de analyse van het euvel. “Waarschijnlijk een kapot expansievat,”, concludeerde hij. “Ik bel je zo terug”. Twee uur later gaat de deurbel en ik doe open. Ronald staat voor de deur met een grijns op z’n gezicht en onder z’n arm een grote doos met een expansievat erin. “O, ik zie het al, je neus is er nog niet af gevallen van de kou.” begint hij. “Alleen zit er wel een ijspegel aan, of is die neus van zichzelf altijd al zo groot geweest?” grapt ie vervolgens.

Even later staan we allebei te rommelen bij de CV ketel om het expansievat te verwisselen. Ik help Ronald, want dat kreng hangt hoog en zit vol met water. Dit keer ben ik zijn hulpje en ondertussen wordt het nog een soort van gezellig als we het over van alles en nog wat hebben. Thuis, werk en de lage rente stand van de banken, want Ronald is met z’n oudedagsvoorziening bezig en dat geld groeit niet. Zo verstrijkt de tijd snel. Ondertussen merkt hij nog een lekkende kraan op en heeft nog een paar tips voor me. Wist je dat de radiatoren in de woonkamer geen thermostaatkraan nodig hebben en altijd helemaal open kunnen staan? Die worden namelijk geregeld door de thermostaat aan de muur. De andere ruimtes, die moet je wel afregelen met een thermostaatkraan. Dan heb je het meeste rendement en de laagste stookkosten. We vervangen de lekkende kraan en wat later voelen we dat het warmer begint te worden. Ik zet een bakkie koffie voor ons en voorwe het doorhebben is het alweer laat geworden. “Ronald, hartstikke bedankt voor de service.”, zeg ik als ik hem uitlaat,“Stuur me de rekening maar!”. “Nee joh.”, antwoord Ronald. “We hebben het even gezellig gehad, dat is ook wat waard”.“Weet je het zeker?”, roep ik nog. “Je moet er niet aan te kort komen, dus denk er nog maar even over na”. “Joh, dat komt goed”, roept hij me na als hij de bus start. “We spreken elkaar!”, en z’n duim gaat de lucht in terwijl hij wegrijdt…..

Super service, zo noem je dat.