De Reclameman
Ik kom net thuis na een drukke dag op het werk. Zoals het meestal gaat als ik thuiskom komt onze hond Happy mij begroeten met geblaf en een kwispelstaart, blij om me weer te zien. Ze is gitzwart met een gevaarlijk uitziende blaf maar valt toch echt in de categorie honden die inbrekers naar de pot met goud brengt dan dat ze in hun broekspijpen hangt. Nu wil het geluk dat ik deze avond heb ontdekt dat als het gaat om ongewenst bezoek, of in dit geval ongewenste bellers, op afstand houden wij toch wel een echte “waakhond” in huis hebben. Mijn zoon Rens heeft zo zijn geheel eigen methode om dit voor elkaar te krijgen….
Snapp-en en Musically
Als ik thuis kom ben ik nog net tijd want het eten staat nog op het vuur. Ze zijn nog niet begonnen en dus eten we met elkaar. Dat lukt niet altijd en dat ligt meestal aan mij. Ik ben vaak pas na half zeven thuis, maar vandaag dus niet. Ik begroet de familie en zie dat ze druk zijn met van alles en nog wat. Mijn oudste dochter is met haar huiswerk bezig, mijn zoon zit met z’n telefoon te snapp-en (snapp-en als in berichten via Snapchat) en de jongste is een “musically” aan het maken met de tablet. “Goeiemiddag!” roep ik, maar er komt weinig reactie terug totdat mijn vrouw Karin roept dat het eten klaar is. Nu zie je gelijk hoe de verhoudingen bij mij thuis liggen, mijn vrouw heeft duidelijk de overhand en is de baas. Ik mag erbij zitten.
Doekoes maken
Zodra mijn vrouw roept dat we aan tafel kunnen lijkt het alsof er een paar uitgehongerde raven alles laten vallen en ze stuiven direct naar de tafel. “Hè,hè, ik barst van de honger!”, roept de middelste. Dan gaat de telefoon. “Ik pak hem wel”, roept Rens. Hij beantwoord de telefoon met “Hallo” en hoort vervolgens aan de andere kant van de lijn: “Goedemiddag, ik ben op zoek naar diegene die over het wagenpark van het bedrijf gaat”. Ik zie Rens denken, daar heb je er weer zo eentje. De laatste tijd worden we wel vaker gebeld door leasemaatschappijen en steeds met hetzelfde verhaal. Rens weet dat ik rond etenstijd niet echt meer zit te wachten op dit soort belletjes.
Wanneer het gesprek verder gaat laat Rens zich van zijn beste kant zien. Hij antwoordt terug: “Die is er niet, maar misschien kan ik iets doorgeven?”. Er wordt hem gevraagd of hij geïnteresseerd is in nieuwe bedrijfsauto’s of van plan is die binnenkort aan te schaffen. Waarop ik Rens hoor zeggen: “Nee, maar ik ben nog wel op zoek naar een nieuwe Playstation. Kun je die ook fixen?”. De man aan de andere kant van de lijn roept dat hij daar niets mee kan. “Dat is jammer, anders had je zeker wel een deal met me kunnen doen en wat doekoes kunnen maken”, antwoordt Rens bijdehand. Al snel wordt het gesprek afgerond en hangt hij op. “Wie was dat?”, vraagt zijn moeder. “Ohwww, weer zo’n reclameman, maar hij had geen interesse…”