De Grondmonsterman

Misschien herinner je het verhaal van Boer Richard nog wel, de hobby boer bij ons uit de buurt. Hij zocht een poosje terug samen met zijn vader Piet een camera waarmee hij via een app op zijn smartphone naar de koeien in de stal kon kijken. Laatst sprak ik hem weer en op de vraag of hij er nog steeds blij mee was bevestigde Richard dat het hem een hoop rust gaf en onnodig heen en weer rijden scheelde. Echter vertelde hij me ook nog een bijzonder treurig verhaal, over het van de hand doen van zijn koeien en stoppen met zijn hobby…..

Dakloze koetjes en kalfjes

Samen met vader Piet is boer Richard al meer dan twee jaar druk om een nieuw onderkomen te vinden voor hun koetjes en kalfjes. Voor veel oudere boeren is er geen opvolging voor de bedrijfsvoering, of is het te duur om het bedrijf over te nemen wat betekent dat ze moeten stoppen met hun activiteiten. Dit treft ook Boer Richard, vader Piet en hun huidige plek waar zij al heel lang gastvrij ontvangen worden en waar hun dieren onderdak krijgen. “We wisten wel dat het eraan zat te komen en daarom waren we al een hele tijd terug op zoek gegaan, om hier in de buurt een paar schuren te kunnen kopen”, aldus Richard.

De huidige stal was nu dan toch echt samen met de boerderij verkocht. “Ondertussen hadden we een mooi plekje op het oog waarvan we wisten dat het in de verkoop zou komen en waarover al contact met de eigenaar en verkopende makelaar was geweest”, vervolgde Richard. De makelaar beloofde de buurtboertjes dat hij met hen contact op zou nemen zodra de verkoopprijs bekend zou zijn. “Maar we hoorden maar niets van de makelaar, zo weten we dus niet waar we straks met de koeien in de winter naar toe moeten”. Het plekje waar boer Richard en vader Piet hun oog op hadden bleek toevallig ook nog eens aan onze tuin te grenzen. Ik ken het dus goed en het zou inderdaad goed geschikt kunnen zijn voor de koeien en kalfjes van onze buurtboertjes. Ik liet ze weten dat als ik ze ergens mee kan steunen ik graag mijn best voor ze wil doen….

Een vreemde man

Eergisteren sprak ik mijn nieuwe buurvrouw toen ik de kliko bak naar de straat bracht. “Heb je het al gehoord Rob? We zijn gefopt door de makelaar en in de aap gelogeerd. Hier zijn we mooi klaar mee!”. “Waarmee?” vroeg ik. De buurvrouw vervolgde, “Er liep vanmorgen een vreemde man rond te struinen bij die schuren”. Ze heeft aan de man gevraagd wat hij daar deed. Hij bleek in opdracht van een projectontwikkelaar grondmonsters te nemen en vertelde erbij dat hij asbest had gevonden. “Maar weet u dan niet, dat er ver gevorderde plannen liggen om de schuren te slopen en er grote villa’s te bouwen?”, zei de man.

De makelaar heeft andere plannen

Inmiddels is de tamtam op gang gekomen en is bekend geworden dat veel van onze buren de makelaar al eerder hadden benaderd. Ze waren allemaal geïnteresseerd in de schuren en het stukje weiland eromheen, met het idee om de ruimte en het agrarische karakter te behouden. Het makelaarskantoor heeft tegen iedereen gezegd: “U wordt teruggebeld”. Ik hoop niet dat ze dat bij iedereen doen, niet terugbellen is “not done” bij ons op de zaak of het nu goed bericht, slecht bericht of nog even geen bericht is. Op die manier hou je geen klanten op lange termijn. Maar wat ik mij nu vooral blijf afvragen is; Is wat de grondmonsterman ons heeft verteld waar? Wat zijn de plannen voor onze mooie buurtgrond? We gaan het ontdekken.....