Blog

De meeste mensen die mij kennen weten wel dat ik samen met mijn zoon Rens al enige jaren een seizoenkaart heb van ons “Cluppie uit het Hartsie van het Land”. Je weet wel, de voetbalclub waar ze de zon in je hart laten schijnen voor, tijdens en na de wedstrijd. Waar we zingen over “Utereg m’n stadsie” en “als ik boven op de Dom kom”..........

Er is een hoop gebeurd het afgelopen jaar en hoewel ik voor de corona crisis met veel plezier mijn blog schreef moest ook ik met DynamX vol aan de bak om te overleven. Gelukkig komen er langzaam weer lichtpuntjes aan de horizon en sinds lange tijd had ik weer ruimte en inspiratie om een stukje te schrijven. Een klein inkijkje in mijn beslommeringen in deze corona tijden…..

Begin vorige maand hadden we leuk bezoek bij ons op kantoor. Zoals je misschien wel eerder hebt gelezen maak ik deel uit van een groepje ondernemers wat regelmatig bij elkaar komt om ervaring uit te wisselen en deze keer kwam iedereen bij ons in Montfoort. We hebben dan vaak ook een gastspreker en op deze middag was Lucas Dols te gast.…..

Afgelopen weekend stond ik op een gezellig feestje van een buurvrouw die jarig was toen ik een fruitteler sprak. Het gesprek begon met hoe hij samen met zijn vrouw op het feest terechtkwam:  “Via mijn vrouw, zij en de jarige waren vroeger collega’s”. Vervolgens ging het over zijn gezin, kinderen en wat later over appels en peren. Hij vertelde …..

En dan is het bijna Kerst. Lekker om tussen kerst en de jaarwisseling even een weekje niets te hoeven of te moeten. Wie herkent dat niet? De dagen voor de kerst moet er vaak nog van alles afgemaakt worden, opleveringen van projecten, verhuizingen die gepland zijn en ga zo maar door. Gek genoeg lukt het ook altijd

In mei van dit jaar werd ik gebeld door Mathijs, een Limburger en hele goede kennis van me die in de buurt van Montfoort woont. We kennen elkaar al een paar jaar en helpen elkaar met ondernemen door kennis en ervaringen te delen. Hij belde me op om het verhaal van Jawid te vertellen.

In de zomermaanden ben ik er bijna drie maanden tussenuit geweest, eenvoudigweg omdat het gewoon niet ging. Inmiddels ben ik deels weer aan het werk. Veelal in de ochtenden en met beperkte tijd om te besteden moet ik nog steeds selectief zijn in wat ik kan oppakken.

Afgelopen maandag was het zo ver, mijn “vakantie” begon. Ik zat er al een poosje op te wachten en was aan het aftellen. Althans zo werd er de week ervoor op het werk nog even met me gedold door de jonge gasten die bij ons rondlopen. “Hij gaat er zomaar even 6 weken tussenuit, lekker helemaal niks doen”.

Het komende jaar jaagt Kees zijn grote liefde na…… Zeilen! Hij kiest het ruime sop en niet zomaar voor een weekendje over de golven van de Zuiderzee of de Wadden. Kees gaat een rondje om de wereld zeilen.