Topsport

De olympische winterspelen zijn begonnen. Het is mooi om te zien dat de topsporters ogenschijnlijk relaxed overkomen op de buis en hun prestaties neerzetten. Het lijkt alsof het ze minimale moeite kost om een medaille te behalen. Ik vraag me af hoe dat komt. Wij als poldervolkje zouden het stiekem maar raar vinden als onze sporthelden geen plak zouden behalen, toch? Welke tijd Kramer precies gaat neerzetten, dat is eigenlijk meer de vraag die we ons stellen. Haalt hij een persoonlijk of olympisch record deze editie? Is het niet raar dat we er maar vanuit gaan dat hij het wel even fixed?

Fanatieke rondjes

De afgelopen twee weken heb ik het rustig aan gedaan. Niet omdat het kon, maar omdat het moest. Ik was wat te fanatiek geweest…. Mijn zoon was eind januari jarig en werd zestien jaar. Ik had hem gevraagd wat hij graag wilde doen voor zijn verjaardag: “Een rondje karten samen met een paar maten”, was zijn antwoord. En dus ging ik met een auto vol stuiterballen naar de kartbaan in Maarssen waar we twee keer een paar rondjes hebben gereden. Jammer genoeg ben ik niet zonder kleerscheuren uit de tweede heat gekomen. Ik wilde winnen en ben iets te fanatiek de bandenstapel in gereden. Die eerste klap kon ik wel opvangen maar dat er daarna nog eentje bovenop mij klapte, dat was net iets te veel. Twee ribben gebroken! En daar zit je dan, noodgedwongen rust houden en vier keer daags aan de Tramadol. Wat heb ik de eerste week veel geslapen zeg. Hoesten en niesen is een drama en alles doet pijn.

Stilzitten is geen talent....

Je komt erachter dat je voor het eerst in twintig jaar ondernemen echt he-le-maal niks kan doen. Het kost je lichaam veel energie om te genezen. Je ontdekt dat je spanningsboog niet zo lang is en ik weet nu ook dat stilzitten niet één van mijn talenten is. De TV bied dan even uitkomst, zeker als de olympische spelen op staan. Wat mij opvalt is dat heel veel mensen iets van die sportprestaties vinden. Commentatoren, analisten en journalisten. Maar allemaal praten ze over resultaten alsof een topprestatie komt aanwaaien. Die vanzelfsprekendheid verbaast me. Ik weet inmiddels wel beter. Wanneer je noodgedwongen in bed moet blijven wordt je weer even met je neus op de feiten gedrukt. Je beseft hoe beperkt je kan zijn en hoe bijzonder het eigenlijk is dat je gezond bent. En aan de andere kant zie je al die topsporters presteren. Dan realiseer je je echt dat zo’n topprestatie niet vanzelf komt. Topsport bedrijven is een kunst en dat moet je lichaam maar kunnen en willen.

Olympiërs

Gelukkig gaat het intussen weer de goede kant op met mij. Ik kan alweer een stuk meer doen. En ik ben heel blij dat op de zaak het hele team alles heeft opgevangen tijdens mijn afwezigheid, onze vervangingsregeling werkt. Die regeling hebben we twee jaar geleden met elkaar bedacht toen we met onze ISO erkenning bezig waren en nadachten over de vraag “Wat als er iets met één van ons gebeurt?”. Dan ben je blij en dankbaar dat iedereen zijn of haar verantwoordelijkheid neemt en een stapje harder loopt. Dat is ook topsport, DynamX Olympiërs!